به گزارش مشرق، جناب آقای دکتر حداد عادل در ایام انتخابات اخیر و و قیل و مقال تبلیغات نامزدهای آن برای تمیز حقیقت از مجاز به ویژه در فضای مجازی میان فهرست ها و سیاهه های ریز و درشت خلق الساعه ای که به نام حامیان ،مدافعان و دلواپسان انقلاب مطرح می شدند در مقابل فهرستی که ایشان و تنی چند از چهره ها و شخصیت های شاخص و مورد اجماع جریان اصولگرایی ارایه کرده بودند؛ اشارتی داشتند به مناظره ی منظوم و حکیمانه ی کدوبن و چنار منسوب به ناصر خسرو قبادیانی؛ لیکن حرمت قایل شدند و فرمودند فرق میان ما و آن ها همانند چنار و پاجوش ها است؛ زیرا چنار و پاجوش ها اساساً هم ریشه اند و تفاوت ماهوی و ذاتی با یکدیگر ندارند.

اما بعد, گروهی از این عزیزان و خاصه برادر جوان انقلابی بزرگواری چنان بر بیرون ماندن از دایره ی منتخبان این فهرست تاختند و شوریدند که گویی تنظیم کنندگان آن و به ویژه جناب آقای دکتر حداد عادل شق عصای مسلمین کرده اند و مستوجب هر بی حرمتی و تهمتی هستند.

در اینجا قصدمان تعریف و تمجید از جناب آقای دکتر نیست چرا که هم از شرط اول هر تعریفی که اعرفیت معرف از معرف باشد نصیبی نداریم و هم کارنامه ی درخشان و گرانبار علمی ، فرهنگی، ادبی، انقلابی و ... ایشان آشکار و به سان چنار تناوری ریشه دار است. لیکن برای پاسداشت حرمت ایشان که همانا حرمت معلم و استادی است و با بیش از پنج دهه شاگرد پروری و تربیت هزاران معلم و استاد که هریک خود افتخاری از افتخارات علمی و فرهنگی انقلاب و ایران هستند، لازم است مختصری به خود و نیز این عزیزان که پاجوشی چنار را دور از شأن خود دیده اند تنبه دهیم.

این دوست و برادر جوان انقلابی خود بهتر می دانند که گرد سم ترک تازی اسبان در میدان مشق سیاست زود فرو می نشیند و آن چه باقی و پایدار می ماند را شیخ ابوسعید به زیبایی بیان داشته است که: ... این چیزها را بس قیمتی نیست، مرد آن بود که در میان خلق بنشیند و برخیزند و بخسبد و با خلق ستد و داد کند و با خلق درآمیزد و یک لحظه از خدای غافل نباشد.

لیکن آن چه از باب کنایه درباره‌ی مقایسه‌ی چنار با جناب آقای دکتر حداد عادل فرموده‌اند از قضا از باب تشبیه درست است. درخت چنار را ثمری شیرین و گوارا چنان که سیب و پرتقال دارند نباشد. چنار سایه گستری و استواری و ثابت قدمی در راه دارد و همان طور که به زیبایی در مناظره ی منظوم کدوبن و چنار آمده است:

اورا گفت که امروز ای کدو

با تو مرا هنوز نه هنگام داوری است

فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان

آنگه شود پدید که از ما دو مرد کیست

ایشان نیز تا کنون بر همین سبیل رفتار کرده و زیسته اند و اگر خلاف آن بود تاکنون از پرده برون افتاده و گوشه ای از آن نمایان شده بود. مگر جز این است که

نحن ابنا دلیل نمیل حیث یمیل

خوشبختانه دوست و دشمن همگی اذعان دارند که جنابشان نه از برای خود و نه فرزندان و اطرافیان سهمی از سفره انقلاب برنداشته و در عوض هر آن چه در توان و توشه داشته که همانا عزت و آبرو و اعتبار و مقام علمی و فرهنگی بوده خرج نظام و انقلاب کرده‌اند و حساب مجاهدت های برادر شهیدشان جداست که اگر بودند او نیز امروز چناور تناور و با صلابتی بودند که زیر خیمه ی انقلاب و نظام را می گرفت.

یکی دیگر از ویژگی های درختان چنار بر خلاف درختان مثمر این است که پس از حیات نیز عزت و حرمت دارند و چوبشان سر از بازار ذغال فروشان در نمی آورد و نزد درودگران و نجاران حرمت و اعتبارخاصی دارد و به همین سبب منابر و درهای بقاع متبرکه را بنا بر سنت از آن می سازند و کم نیستند شاهکارهای که قرن هاست هنوز پابرجا و استوار باقی مانده اند. از قضا آثار و تألیفات علمی و فرهنگی جناب آقای دکتر حداد عادل و به ویژه ترجمه ی شیوا و دلنشین شأن از قرآن کریم سال ها و بلکه قرن ها باقی و ماندگار و منشا خیر و برکت و ذکر خیر یاد و نام شان خواهد بود.

کوتاه سخن این که اندر فواید چنار و تشبیه ویژگی های آن با بزرگان سخن فراوان است و انشاالله که زین پس حرمت و قدر منزلت آن ها و به دیگر سخن چنار های تناور و استوار این سرزمین و انقلاب را پاس بداریم و این کلام حکیم سخن را از یاد نبریم که :

بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد

*مرتضی دارآبادی